Het verhaal van Stuka:
Na veel wikken en wegen heeft Anja het besluit moeten nemen om Stuka terug te brengen naar ons. Stuka had veel problemen met alleen zijn. Dat uitte zich niet alleen in veel lawaai, maar ook het nodige sloopwerk. (gordijnen van de muur de gasslang van het fornuis etc.) Dit is natuurlijk een onhoudbare situatie.
De oorzaak van het probleem is niet geheel duidelijk maar het lijkt erop dat Stuka veel stress heeft ervaren doordat de buren van Anja tijdens renovatiewerkzaamheden veel lawaai gemaakt hebben. De hond kon in de eerste 8 á 9 maanden zonder problemen een aantal uren alleen zijn. Aangezien Stuka 's ochtends alleen moet kunnen zijn heeft Anja geprobeerd met hulp van een deskundige om de hond weer in het gareel te krijgen. Dit vergt echter veel geduld en nog meer tijd. Uiteindelijk is in samenspraak met de deskundige besloten om de hond terug te brengen naar ons. (volgens de deskundige is het voor de hond beter om in een gezinssituatie te zijn met kinderen of andere honden). Bij ons is eigenlijk altijd wel iemand thuis en er zijn nog twee andere honden waardoor Stuka dus nooit alleen is.
Om Stuka wat meer van ons te maken hebben we haar naam iets verandert. Ze heet nu Lucka!
Wij zijn direct begonnen met trainen. Dit houd o.a. in dat Lucka na het eten weer in de Bench gaat. Niet alleen Lucka maar ook Dyson gaat in de Bench. Dat moet ook wel want anders zijn de honden veel te druk. Altijd als het eten op is moet er gespeeld worden en dat is nou niet zo gezond voor de honden. Daarnaast is Ellen direct begonnen met het oefenen van het weggaan. We zijn nu zover dat we een klein uurtje weg kunnen blijven zonder dat er paniek ontstaat. Het is nog een lange weg maar het gaat ons lukken.
Met drie honden in huis hebben we wat extra maatregelen getroffen. Zoals je al kon lezen staan er twee benches in de kamer zodat de honden af en toe "gedwongen" rust krijgen. Na het wandelen kunnen ze even aandrogen in de nieuw geplaatste buitenkennel. Maar als er dan rust heerst in huis dan zie je dat Lucka zich erg op haar gemak voelt bij ons en dat ze volledig geaccepteerd word door de anderen. Vooral Dyson vind zijn zusje heeeeeeeel lief!!!
Omdat de honden veel beweging nodig hebben en het wel eens lastig is met drie van die joekels in het park, gaan we elke dag naar het bos. De honden kunnen zich dan heerlijk uitleven in het losloop gebied en niemand mag klagen want het is tenslotte een losloop gebied.
